باسپاس ودرود به اندیشه نویسنده محترم برای مفهوم زندگی .بزرگان ما راه شدند وراهبرتا آیندگان راه حقیقت را جستجو وپیدا نمایند ،همان آیندگان دیروز بزرگان امروزند تا راهبر آیندگان باشند.به قول مولانا بیا تا قدر همدیگر بدانیم که تا ناگه ز یک دیگر نمانیم . چو مؤمن آینه مؤمن یقین شد ،چرا با آینه ما روگرانیم. روزگارخود‌درس بزرگ زندگیست که اگر به موقع درک نماییم بهتر زندگی خواهیم کردوبهتر از زندگی بهره خواهیم برد.

خدابیامرزد‌جناب‌آقای پوراحمدرا درتکمیل‌ مطالب‌ارزشمند‌‌نویسنده‌محترم‌‌‌به بخشی ازشعر ابتهاج‌شاعر نامی کشورمان بسنده می کنیم : گفتمش: فانوس ماه می دهد از چشم بیداری نشان گفت:اما در شبی این گونه گنگ هیچ آوایی نمی آید به گوش گفتمش: اما دل من می تپد گوش کن اینک صدای پای دوست گفت: ای افسوس در این دام مرگ باز صید تازه ای را می برند این صدای پای اوست گریه ای افتاد در من بی امان در میان اشک ها پرسیدمش: خوش ترین لبخند چیست؟ شعله ای در چشم تاریکش شکفت جوش خون در گونه اش آتش فشاند گفت: لبخندی که عشق سربلند وقت مردن بر لب مردان نشاند

اوجیهه شماره دوم: عالی بود .گزارش خوبی از تاریخ سیاستمداران است . برای ساختن کشورمان مرور تاریخ گذشتگان ودرس اندوزی دریچه ای برای ساخت کشورو وطنی سربلند می باشد . باید از گذشته آموخت وتجربه کسب کرد تا تاریخ غنی با کشوری متمدن را خلق نمود.به قول سخن بزرگان کارل ماکس اگر انسان در جسم خود فانی است، در عمل تاریخی خود باقی استو به گفته یوهان ولفگانگ فون گوته هیچ تاریخی به دور از حب و بغض و اشتباه نیست.لذا مطالعه تاریخ گذشتگان ابزار نگاه برای دیدن نقاط ضعف وقوتها درساخت کشوری متمدن با عدم تکرار خطا با بهره گیری ازنقاط قوت گذشتگان است .

سپاس از تعابیر نویسنده محترم در تفسیر حالات معنوی انسانها و عشق واقعی انسان که‌ درپس‌راز‌آفرینش همه دنبال‌‌معنای واقعی زندگی هستیم . رحیمی

نگاه توام با معنا و هدفمند نویسنده گرامی نسبت به مفهوم زندگی جای بسی تحسین و تقدیر دارد . دربابیم معانی زندگی ومفهوم آنرا . عمر ما انسانها محدود و این دنیا نیز محل‌گذر است. جه بخواهیم وجه نخواهیم مسیر ابتدا و انتهای زندگی را به اجبار طی خواهیم کرد. هدف زندگی را در یابیم تا درانتهای راه حسرت نخوریم . خدای بزرک چنان که سرانجام کار که تو خشنود باشی وما رستگار .رحیمی

سپاس از سخنان نویسنده محترم در اولین روز سال جدبد. اندیشه ها ی متعالی نیز مثل قطرات باران می مانند که جمع می شوند وانگهی دریا می شوند. به راستی که خداوند زیبا فرموده است ازتو حرکت ازمن برکت . برکت دانش نزد خدای مهربان نشر آن است . دستان نویسنده محترم سلامت که در متعالی شدن انسان دست‌به قلم می شود . رحیمی

یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَ الْأَبْصَارِ یَا مُدَبِّرَ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ یَا مُحَوِّلَ الْحَوْلِ وَ الْأَحْوَالِ حَوِّلْ حَالَنَا إِلَی أَحْسَنِ الْحَالِ بنام خالق زیباییها. با سپاس واحترام به نویسنده محترم برای گزارش زیبا درباره نوروز انشاالله که در زیر سایه لطف و رحمت خدای منان لحظات آخر سال را با یاد ونام خدا سپری وبا حلول سال نو روز های پر خیر وبرکت توام با امضای خدا برای آرزوی همه هموطنان باشد. یا قاضی الحاجات

درود وسپاس به گزارش نویسنده محترم درخصوص مراسم های اسفند ماه هرسال در استقبال ازبهار : همه ما انسانها به شادی جمعی نیازمندیم اما حق نداریم با انتخاب ابزارهای نادرست شادی به نام ترقه های غیر استاندار ومخرب به جای احیای آیین وسنن کشورمان این شادی را از خودمان وجمع بگیریم . می گویند برای نوآوری چیزی به نسلی باید مادران آن را به مردم آموزش دهند . مادران ودبیران کشورمان نقش اول رادر بزرگداشت درست آداب وسنن دارند . مدارس می توانند با برگزاری واختصاص ساعاتی برای مراسمهای آخرسال نقش مهمی در گرامیداشت درست اداب وسنن ایرانیان وفرهنگ سازی برای جامعه ایفا نمایندتا این آئینهای درست راه خودرا پیدا نماید . در پشت هر آداب وسنن جمعی ، فرهنگی نهفته است که اجرای درست آن را معرفی خوبی از آن مراسمها می باشد.انتخاب ابزارهای مناسب برای داشتن خاطرات خوب وخوش به همت دسته جمعی برای شادی دسته جمعی نیازمنداست . با احترام

عالی بود ممنودن از گزارش نویسنده متناسب با حس وحال این روزهای کشورمان . ایران وطن همه مردم ایران است و بایستی کشور ما کشور همدلی ها باشد . وطنمان روزها وحوادثات ی زیادی را درطول تاریخ به خود دیده است ولی به همت همین مردم و شجاعت و دلاوریهای فرزندان همین مرز و بوم درعرصه های مختلف ازجنگ گرفته تا پیشرفتهای علمی ، اقتصادی ، سیاسی ، فرهنگی و زنان و.... توانسته است برای ارتقای کشورش افتخار بیافریند و بدرخشند و حتی در مقابل بدخواهان بیگانه این مملکت از همه سختی ها عبور کند. سختی ها قابل عبوراست به شرط اتحاد میان دلها برای وطنی که تک تک مردم این سرزمین درآن سهم دارند و دلشان برای سربلندی آن می تپد . وطن جایی است که دوردنیا راهم گشته باشی به آن دنیا تعلق نداری بلکه به وطن خود تعلق داری و ازآن هویت می گیری . مردم نه درمقابل هم ایستادن بلکه با اتحاد وهمدلی می توانند پیروزی و افتخار را برای کشورشان به ارمغان بیافریند .رحیمی

کشور ایران مهد تمدنها است. کشوری که هم ، همزمان چهار فصل را در خاک خود به چشم می بیند وهم قومیتهای مختلف را . کشورمان با هرز یانی هزاران هزارسال است درکنار یکدیگر برای سربلندی کشورشان می کوشد ومی درخشند واز تفاوتها ، زییابی و وحدت ساخته است چراکه همه به این ایمان داریم برای سربلندی کشور وسرافرازی پرچم کشورمان قومیتهای مختلف با برخوداری از تفکرات واندیشه های والا می توانند برای این مرز بوم افتخار بیافریند . این هم یکی از نشانه های کشور های متمدن می باشد که هیچ قومی خود را برتر از قوم دیگری نمی بیند چراکه نزد خدای متعال ملاک معیار انسانیتها انسان بودن انسانها در هررنگ وزبانی می باشد چراکه خداوند نیزحتی بشر را با رنگهای متفاوت آفریده است وملاک معیار رنگ نیست بلکه تقوا وانسانیت انسانهاست . ممنون از گزارش نویسنده محترم در یادآوری ایرانی با زییایئهایی قومیتی . رحیمی

ممنون از این نویسنده گرامی در ورود به موضوع بحث عرفان .کشورمان مهد عارفان و بزرگان زیادی بوده و خواهد بود که درپی راز ورمز هستی رفته اند وخواهند رفت واین وعده خداوند است : « بجوئید مرا تا بجویم شمارا» . شعری از زبان خود مولانا در تکمیل گفته های این نویسنده محترم در گریزی به کلام گنجینه های عرفانی کشورمان تقدیم می گردد فرزندان مرز و بوم این دوران ، همان فرزندان مرزبوم دوران مولانا در دوره دیگری هستندو در پی کشف راز هستی . درود برهمه رهروان راه عشق واقعی. اشعار مولانا : ای قوم به حج رفته کجایید کجایید/معشوق همین­جاست بیایید بیایید/‌معشوق تو همسایه و دیوار به دیوار/در بادیه سرگشته شما در چه هوایید/‌گر صورت بی‌صورت معشوق ببینید/هم خواجه و هم خانه و هم کعبه شمایید/‌ده بار از آن راه بدان خانه برفتید/یک بار از این خانه بر این بام برآیید/‌آن خانه لطیفست نشان‌هاش بگفتید/از خواجۀ آن خانه نشانی بنمایید/‌یک دستۀ گل کو اگر آن باغ بدیدید/یک گوهر جان کو اگر از بحر خدایید/‌با این همه آن رنج شما گنج شما باد/افسوس که بر گنج شما پرده شمایید.

بنی آدم اعضای یکدیگرند ودرآفرینش‌زیک گوهرند.چوعصوی‌‌به‌درد آورد روزگار دگرعصوها را نماند قرار.دراین غم مهیب‌وارده بر همنوعان خوددرگوشه ای ازاین‌دنیا بانک تک عزیزان این جان باختگان اّبراز همدردی می کنیم. زیبایی دنیا با نفسهای گرم همنوعانی است که ازهمدیگر انرژی می گیرندودرکنارهم زندگی می کنند. خدایا به رفتگان رحمت می فرستیم تادرجایگاه‌ابدی ارامش یابند وبرای بازماندگان صبر جزیل ارزومندیم .تنهابایاد خداست که دلهاارامش می گیرد.رحیمی

با سپاس از نویسنده محترم در تشریح حس‌وحال سفر وتوشه سفر به قول هانس کریستین اندرسون ازسفر تنها خاطرات را با خود ببر و تنها ردپایت را باقی بگذار.

انسانی که از بهشت به این دنیا آمده است و این واژه نیز در بدو تولد هر نوزادی با گفتن واژه « به دنیا آمده است » مکرر در حال تکرار است که با گفتن اذان به گوش طفل معصوم ورودش را به این دنیا بیشتر معطر و مقدس تر می نمایند.ولی باز راه رفتن به همان بهشت از این دنیای موقت می گذرد . درک معنای واقعی زندگی ، به حیات بشر معنا ومفهوم می دهد که اگر پی آن رفتیم به خدایی که همیشه همراه ماست بندگی خود را ثابت خواهیم کرد و زندگی ما رنگ خدایی خواهدگرفت. روح آدمی به رشد وتعالی نیاز دارد تا به فضیلت واقعی برسد و رسیدن به این فضلیت زمانی به ثبوت می رسد که روح عالی جسم را در بند کشد تا ره حقیقت را جستجو کند ، عمل نماید وبه مقام انسانیت برسد وچه زبیا حافظ این را معنا کرده است : من به گوش خود از دهانش دوش سخنانی شنیده ام که مپرس / همچو حافظ غریب درره عشق به مقامی رسیده ام که مپرس .رحیمی

با تشکر از این گزارش نویسنده محترم در روایت اصالت گفتار . گفتار نیز نیاز به اصالت و محتوا دارد. مثل کم گوی گزیده گوی چو در میراث بزرگان ما می باشد که محتوا ی گفتار به سخن انسان ارزش وبها و قیمت می دهد. اگر سخنی که جاری شود از نفوذ بر افکار برخودار باشد خود بخود ازسوی مخاطبان خاص خود به ویژه مردم که جامعه شناس رویدادها هستند به اندیشه تاریخ نگارنیز نفوذ و جذب خواهد شد تا در قاب تاریخ به عنوان یک اثر ماندگار نیز ثبت شود .