ممنون از این نویسنده گرامی در ورود به موضوع بحث عرفان .کشورمان مهد عارفان و بزرگان زیادی بوده و خواهد بود که درپی راز ورمز هستی رفته اند وخواهند رفت واین وعده خداوند است : « بجوئید مرا تا بجویم شمارا» . شعری از زبان خود مولانا در تکمیل گفته های این نویسنده محترم در گریزی به کلام گنجینه های عرفانی کشورمان تقدیم می گردد فرزندان مرز و بوم این دوران ، همان فرزندان مرزبوم دوران مولانا در دوره دیگری هستندو در پی کشف راز هستی . درود برهمه رهروان راه عشق واقعی. اشعار مولانا : ای قوم به حج رفته کجایید کجایید/معشوق همین­جاست بیایید بیایید/‌معشوق تو همسایه و دیوار به دیوار/در بادیه سرگشته شما در چه هوایید/‌گر صورت بی‌صورت معشوق ببینید/هم خواجه و هم خانه و هم کعبه شمایید/‌ده بار از آن راه بدان خانه برفتید/یک بار از این خانه بر این بام برآیید/‌آن خانه لطیفست نشان‌هاش بگفتید/از خواجۀ آن خانه نشانی بنمایید/‌یک دستۀ گل کو اگر آن باغ بدیدید/یک گوهر جان کو اگر از بحر خدایید/‌با این همه آن رنج شما گنج شما باد/افسوس که بر گنج شما پرده شمایید.