• 6 ماه پیش

  • 52

  • 01:56

شمارۀ 124 - غزلی از هوشنگ ابتهاج-سایه

پانصد غزل - بخش چهارم
0
توضیحات

گم‌گشتۀ دیار محبت کجا رود؟

 

زین گونه ام که در غم غربت شکیب نیست

گر سر کنم شکایت هجران غریب نیست

جانم بگیر و صحبت جانانه‌ام ببخش

کز جان شکیب هست و ز جانان شکیب نیست

گم گشتۀ دیار محبت کجا رود

نام حبیب هست و نشان حبیب نیست

عاشق منم که یار به حالم نظر نکرد

ای خواجه درد هست ولیکن طبیب نیست

در کار عشق او که جهانیش مدعی است

این شکر چون کنیم که ما را رقیب نیست

جانا نصاب حُسن تو حد کمال یافت

وین بخت بین که از تو هنوزم نصیب نیست

گل‌بانگ سایه گوش کن ای سرو خوش خرام

کاین سوز دل به ناله هر عندلیب نیست

 

 


با صدای
دسته بندی‌ها

رده سنی
محتوای تمیز