شمارۀ 45 - غزلی از ابوالحسن ورزی

دل دیوانه در اندیشۀ فرداست هنوز

رفتی از چشمم و دل محو تماشاست هنوز

عکس روی تو در این آینه پیداست هنوز

هر که در سینه دلی داشت به دلداری داد

دل نفرین شدۀ ماست که تنهاست هنوز

در دلم عشق تو چون شمع، به خلوتگه راز

در سرم شور تو چون باده به میناست هنوز

گرچه امروز من آیینۀ فردای من است

دل دیوانه در اندیشۀ فرداست هنوز

عشق آمد به دل و شور قیامت برخاست

زندگی طی شد و این معرکه برپاست هنوز

لب فرو بسته ام از شرم و زبان نگهم

پیش چشمان سخنگوی تو گویاست هنوز