"گل نرگس" گلای نرگس و مریم یادته ، که برات با هر بهونه می آوردم ، و تو هر دفعه که از من می گرفتیش ، همه ی شمیمش و یه جا میبردی تا نهایت مشامت ، که پلی می شد به قلبت ، و می رفت تا ته احساس لطیفت ، و چشات و پر می کرد از نم بارون ، یادته صدات می لرزید ، یادته نگات می افتاد تو نگاه عاشق من ، و لبات بوسه میزد بروی گلبرگ حریرش ، یادته به من می گفتی ، عاشق گلای نرگس ، عاشق مریم باغی ، مست و مدهوش تموم غنچه هایی ، وقتی گلها را می بویی ، هر چی غم داری میریزه، و تو رو می بره تا اوج ستاره ، و تو انگاری میفتی تو بهشتی که خدا آفریده یادته گلدون رو میز ، با گلای نرگس توش ، چقدر شاهد خنده های ما بود ، وقتی که فنجون چای و ما به هم تعارف می کردیم ، وقتی که فارغ و بی غم ، دور هم قصه می گفتیم ، به تموم غصه هامون ، از ته دل، نه می گفتیم ، یادته با بوی نرگس ، جای تو ، تو آغوشم بود ، دل تو کنار قلبم ، نفست هماغوشم بود ، یادته گلای نرگس ، عطرش و میزد تو سینه ، و من و تو ، غرق بوسه ، و نگاه عاشقونه ، اگه تو یادت نمیاد ، همه تصویراش همینجاس ، همه در پناه گریه م ، همه در لرزش دستاس ........گلای نرگس و مریم یادته ؟؟.... حمیدرضاهرندی #شعر #گل‌نرگس @radio_istgah_shab https://t.me/radio_istgah_shab