عشق یعنی.....

"عشق یعنی ..." آنچه در من جاریست ، که به تو میرسد و دور تو را می گیرد ، آنچه از من هر دم ، سوی تو جاری هست ، حس و حالیست که در آن روحم از تو آکنده و ازمهر تو لبریز شده ست ، نام این احساسم ، خوب می دانم عشق است ، عشق یعنی تو بخندی و من از گرمایش غرقِ در شوق شوَم ، تو بگرییّ و من از نَجوایش ، غوطه در درد شوم ، عشق یعنی هر صبح ، تا که چشمانِ من از ورطه یِ خواب ، اندکی باز شود ، از خودم در گُذَرَم ، خواه باشی پیشَم یا نباشی ، عطرت ، لحظه را با یادت ، در بیامیزد و اِشباع کند ، عشق یعنی وحدت ، چَشم تنها یک تن ، و فقط یک نفرِ شاخص را ، باز می بیند و باور دارد ، عشق یعنی در من ، حِقد و کینی از تو ، گُم گردد، عشق یعنی ، در من ، در عمیقِ روحم ، در تن و در جسمم ، حُرمت ِ مهر تو حاکم گردد ، عشق یعنی ای یار ، من مَهاری دارم ، که زِ عَمّارِه شدن نَفسِ مرا می پاید ، من دلم را تنها ، به یکی دادم و فارِغ هستم ، من رهایم ، پاکم ، و فقط یک نفر ِ شیرین است ، که به او دل دادم ، عشق یعنی آنچه ، اولویت دارد ، باید از جِنسِ تو باشد بی شک‌، تو ، فقط تو باید ، حاکمِ قلب و روانم باشی ، عشق یعنی فَصّاد! چونکه فَصدَم کردی ، نیشتر را در یاب ، تا که بر سینه یِ یارَم نزَنی (۱) ، من وجودم از او ، پُر شده ، آکنده ست ، همه اجزای وجودم با اوست ، طپشِ قلبِ من از خاطرِ اوست ، که چُنین آهنگین ، از پِی اَش می تپد و می رقصد ، عشق خوب می فهمد ، عاشقی یعنی چه ؟ حمیدرضا هرندی ۱- لیک از لیلی وجود من پرست این صدف پر از صفات آن درست ترسم ای فصاد گر فصدم کنی نیش را ناگاه بر لیلی زنی داند آن عقلی که او دل‌روشنیست در میان لیلی و من فرق نیست مولوی