• 4 ماه پیش

  • 2

  • 01:44

شمارۀ 120 - غزلی از پانته‌آ صفایی

پانصد غزل-بخش پنجم
0
توضیحات

نظری داشته خیّاط به الماس تنت


نظری داشته خیّاط به الماس تنت

که زری دوخته بر حاشیۀ پیرهنت

دامنت سبزتر از سبزترین دامنه‌هاست

و دل انگیزتر از صبح بهشت است تنت

تو و این پیکر آغشته به عطر گل سرخ

که خدا ریخته کندوی عسل در دهنت

آه ای مرغ خوش آواز من! انصاف نبود

در قفس ماندن و دق کردن و پر ریختنت

که نشسته است جهانی به تماشای تو و

پاک در آتش تهمت شدن و سوختنت

" صوفیان جمله حریف اند و نظر باز ولی... "

این هم از فال تو و حافظ شیرین سخنت

" ای بهاری که به دنبال خزانی داری!

کاش مرغی نشود نغمه سرا در چمنت "


با صدای
دسته بندی‌ها

رده سنی
محتوای تمیز