داستان نویسان ما چقدر تونستن از ادبیات کهن منثور و منظوم ایران برای خلق قصه های خود استفاده کنن؟ ادبیات کهن در زمانی سروده، نوشته یا نقل شده که داستان به معنای مدرنش وجود نداشته، اما آیا این نکته به این معناست که ادبیات کهن ما هیچ ویژگی داستانی نداره تا داستان نویسان بتوانن از اون وام بگیرن؟ اصلا داستان نویسان ما چقدر از گنجینه ادبیات کهنمان استفاده می کنن؟
در این اپیزود سعید اسلام زاده و محسن حکیم معانی به عنوان دو کارشناس ادبیات در این مورد این سوالها با هم گپ می زنن. یاسر نوروزی هم یکی از معدود کتابهایی رو که با وام گرفتن از ادبیات کهن نوشته شده، معرفی می کنه. معصومه علوی نکو هم با میکس خوب و انتخاب موسیقی عالی این اپیزود رو شنیدنی تر کرده. شما هم بشنوین و نظراتتون رو بنویسین لطفا.
براتون سوال پیش اومد که قسمت ویژه چیه؟
هر ماه در رادیو کنار یه قسمت ویژه خواهیم داشت. در قسمت ویژه با یکی از کارشناسان حوزه داستان نویسی در مورد یک موضوع خاص صحبت می کنیم.
اولین نفر کامنت بزار
بعضی از دورهمی ها خیلی معروفن. بعضی از دورهمی ه...
نوشین تاجداری در این قسمت بخشی از روایت سفر فائ...
یاسر نوروزی این بار سراغ یک رمان نوجوان رفته. ا...
به سپیدی یک رویا، رد سرخ جامانده بر فنجان...
عکسها می تونن غریبه باشن. از زندگی های دیگه. ام...
نوشین تاجداری در این قسمت از کنار کلمه برشی از ...
یاسر نوروزی در این قسمت از کنار کتاب رمان «چهل ...
مهمان این قسمت کنار داستان ، بهزاد دانشگره. او ...
حکیمه صنیع فر، نویسنده این قسمت رادیو کنار، عکس...
تمامی حقوق این وبسایت متعلق به شنوتو است