محمدجواد محبی مانند بسیاری دیگر از فرزندان جبهه می خواهد که پس از گذشت سال ها از آن دوران، همچنان زلال بمانند.برای همین تاکید می کند و می گوید:" دعا کنیم، دعا کنیم که ورشکسته نشویم، که ورشکستگی معنوی، آیینه جلا یافته و زلال دل را کدر می کند. جبهه تو با ما چه کردی؟"

متولد سال 1346 در محله نظام آباد تهران است، پدر را در زمانی که هنوز چهار سال بیشتر ندارد از دست می دهد. او فرزند آخر خانواده ای هفت نفری است که مادر، بزرگشان می کند. اذان گو و مکبر مسجد سبحان است و در کوران حوادث انقلاب بعنوان پیک گروه های انقلابی وارد عمل می شود.

 " کلاس پنجم ابتدایی در مدرسه عارف بودم، به خاطر کم سن و سال و بودنم کسی شک نمی کرد و بعنوان پیک فعالیت می کردم، در جبهه نیز مدتی پیک بودم."