از زبان و حال شعری از علی‌محمد حق‌شناس از کتاب بودن در شعر و آینه هیچ نمی‌دانم آیا این را شنیده‌ام از کسی یا دیده‌ام در جائی ـ اگر نبافته باشمش در مخیله‌ام ـ که زبان پلی است بر روی حال از رفته به آینده از مرگ به وهم بی‌آنکه چشمِ دیدنِ حالش باشد چشمِ هر‌آنچه هست همین‌جا هست. حالا تو که اهلِ حالی با من بگو که روی این پل چه می‌کنی با آنکه بهتر از من می‌دانی که جای اهلِ حال در زیرِ این پل است؟ از #علی‌محمد_حق‌شناس کتاب "بودن در شعر و آینه" نشر توتیا / چاپ اول ۱۳۷۷ علی‌محمد حق‌شناس استاد من بود و ورای آنچه از زبان و زبان‌شناسی به من آموخت، این کتاب او از حدود ۲۰ سال پیش تاکنون روی میزم است و همراه مدامم... چاره‌ی این جهان چاره‌ناپذیری که آدم‌های بی چاره ساخته‌اند. خوانش #شهرزادفتوحی تنظیم #مجتبی_میر‌سمیعی Shahrzad Art&Life @shahrzadartandlife