شمارۀ 154 - غزلی از محمدتقی مردانی-فراز

کوچه باغ خاطرات کودکی‌ها

تا تبسم می‌کنی من شهد و شکّر می‌نویسم

تا که لب وا می‌کنی قند مکرر می‌نویسم

تا نگاهم می‌کنی خورشید رخشان می‌سرایم

تا نگاهت می‌کنم ماه منور می‌نویسم

تا بدانی در دیار عشق تو عاشق ترینم

با تو بودن را از اول تا به آخر می‌نویسم

در بهار مهربانی با خط سبز جوانی

نام دل را در کنار نام دلبر می‌نویسم

تا بدانی دوستت دارم به هرجایی که هستی

از برایت نامه بر بال کبوتر می‌نویسم

با زلال باور دنیای سرسبز خیالت

آیه های عشق بر دیوان و دفتر می‌نویسم

تا بماند یادگاری از برایم تا همیشه

نام نیکت را نه با جوهر که با زر می‌نویسم

با عبور از کوچه باغ خاطرات کودکی‌ها

یادگاری بر درختان صنوبر می‌نویسم

تا «فراز» آرام گیرد این دل زیباپرستم

روی قلب مهربانی نام مادر می‌نویسم