شمارۀ 30 - غزلی از هادی رنجی

 تو را سر تا به پا خواهم

نه تنها بوسه از لعل لبت ای دلربا خواهم

که از جان بهر بوسیدن تو را سر تا به پا خواهم

تو ای زیبا صنم عاشق فزون داری اگر خواهی

ولی از خیل خوبان من تو را دارم، تو را خواهم

به چشم فتنه‌انگیزت چو افکندم نظر گفتم

بلا این است اگر، من این بلا را از خدا خواهم

نگاه گاه گاهی گر تو را باشد به من ای مَه!

نه از بیگانه مهر و نی وفا از آشنا خواهم

بجز جور و جفا یک جو ندارد حاصل گیتی

ولی از ساده لوحی من از او مهر و وفا خواهم

طبیبی جستجو در عشق می‌باید کنم، رنجی

که دردم را کند افزون اگر از او دوا خواهم