باز کن پنجره ها را که نسیم

روز میلاد اقاقیها را جشن میگیرد

و بهار روی هر شاخه، کنار هر برگ

شمع روشن کرده است

همه ی چلچله ها برگشتند

و طراوت را فریاد زدند

کوچه یکپارچه آواز شده ست

و درخت گیلاس هدیه ی جشن 

 اقاقی ها را گل به دامن کرده است

حالیا، معجزه ی باران را باور کن

و سخاوت را، در چشم چمنزار ببین

و محبت را در روح نسیم

که در این کوچه ی تنگ

با همین دست تهی

روز میلاد اقاقی ها را جشن می گیرد

خاک، جان یافته است تو چرا سنگ شدی؟

تو چرا این همه دلتنگ شدی؟

باز کن پنجره ها را و بهاران را باور کن

"فریدون مشیری "