اپیزود شصت و یکم - زمستان خوانی ( از تو دورافتاده ام )

چون پاره سنگی ، عاشقم

به گنجشکی ، هراسان

و هر بار نا امید

بر می گردم به خاک

بر می گردم به خویش

نا امید و نیازمند

زبانه می کشد آغوشم

به سویت

از تو دور افتادم

از تو دور افتادم

در بی مجالی و لالی

به کاغذ آتش رسیده می مانم

جدا شده ای از نخ نگاهم

چون بادکنک ماه

سال هاست از کرشمه باران تو می گذرم

بی چتر و بارانی

در سایه پنهان می شوم

در گریه پیدا

هرچه هستم از تو دورم ، دور

دور دور دور...

<< عبدالجبار کاکایی >>