در عصر کنونی، با وجودِ تمام پیشرفت‌هایی که در زمینه‌های مختلف کرده‌ایم، انسان‌ها نسبت به جامعه و اوضاع سیاسی اطرافِ خود بیش از پیش احساس بیگانگی می‌کنند و به درستی نمی‌دانند کدام موضع سیاسی را باید برگزینند، چون هرکس در راستای اهداف خود وعده‌ها و حرف‌هایی می‌زند که به سادگی در آینده می‌تواند زیر آنها بزند یا آنها را انکار کند. تاد می این سردرگمی سیاسی را ناشی از به پایان رسیدن محدودیت‌های هنجاری در جوامع می‌داند. افرادی که بر ما حکومت می‌کنند پایبند هیچ هنجار و محدودیتی نیستند و صرفاً می‌خواهند به هر قیمتی که شده به پیروزی برسند و در این راستا هیچ ابایی از آن ندارند که به شعور مردم توهین کنند، دروغ‌ها و فریب‌هایشان را راست بنمایند و افرادی را که در صددِ رو کردنِ دستِ آنها هستند، به شدت مجازات کنند. اما گرچه این به پایان رسیدن محدودیت‌های هنجاری از سال پیش و با پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده به اوج رسید، تاد می بر این باور است که این اتفاق پدیده‌ی تازه‌ای نیست و می‌توان رد آن را در نئولیبرالیسمِ فردگرایانه‌ای یافت که باعثِ به قدرت رسیدن مارگارت تاچر در انگلستان و رونالد ریگان در آمریکا بود. حال، در برابر این وضعیت نابه‌سامان، شاید تنها راهی که از دست ما برمی‌آید این است که در وهله‌ی نخست وضعیت کنونی را همان‌طور که واقعاً هست بپذیریم و باوجودِ تمام موانع و چالش‌های دشواری که پیش روی ماست، به دنبال نوعی از اعتلای اخلاقی باشیم. موسیقی‌های استفاده شده: جیدال، عدالت The Moth، موسیقی متن سکوت بره‌ها ابی، هَلا محمد نوری، سفر برای وطن صداهای استفاده شده: مناظره انتخابات ریاست جمهوری میرحسین موسوی و محسن رضایی سخنرانی پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری امریکا سخنرانی ادولف هیتلر