مازیار معمر

هر طرف می‌نگرم نیزه و شمشیر است آه این حسین من یکه و تنهاست......

بازرسید آن بت زیبای من خرمی این دم و فردای من در نظرش روشنی چشم من در رخ او باغ و تماشای من......

سحرگاهان که مخمور شبانه گرفتم باده با چنگ و چغانه نهادم عقل را ره‌توشه از می ز شهر هستی‌اش کردم روانه......

رو رو که نه‌ای عاشق ای زلفک و ای خالک! ای نازک و ای خشمک! پابسته به خلخالک با مرگ کجا پیچد آن زلفک و آن پیچک بر چرخ کجا پرد آن پرک و آن بالک......

دلا دیدی که خورشید از شب سرد چو آتش سر ز خاکستر برآورد......

ای عاشقان، ای عاشقان امروز ماییم و شما......

سُبْحَانَکَ یَا اللَّهُ، تَعَالَیْتَ یَا رَحْمَانُ، اَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یَا مُجِیرُ....

خانم اجازه هست که در قصّه‌ای جدید تصمیم‌تان عوض شود و عاشقم شوید آخر تو هیچ‌وقت قدیمی نمی‌شوی مانند آرزوی خرید لباس عید......

خانم اجازه هست که در قصّه‌ای جدید تصمیم‌تان عوض شود و عاشقم شوید آخر تو هیچ‌وقت قدیمی نمی‌شوی مانند آرزوی خرید لباس عید......

خانم اجازه هست که در قصّه‌ای جدید تصمیم‌تان عوض شود و عاشقم شوید آخر تو هیچ‌وقت قدیمی نمی‌شوی مانند آرزوی خرید لباس عید......

در آستانهٔ پیری گلایه از شب دنیا بد است مرد حسابی به احترام دیازپام بدون قصه و بوسه تلاش کن که بخوابی......

ما بزرگ و نادان‌ایم مثل گاو می‌نوشیم مرتعی سرابی را قحطی است و می‌دانیم گریه غرق خواهد کرد اسب‌های آبی را هم درشت و غمگین‌ایم هم سیاه و بدبین‌ایم هم برای آبادی قطره‌ای نمی‌باریم هم نگه نمی‌داریم ...

با درد بساز چون دوای تو من‌ام در کس منگر که آشنای تو من‌ام گر کشته شوی مگو که من کشته شدم شکرانه بده که خون‌بهای تو من‌ام......

تا ماه شب‌افروزم پشت این پرده‌ها نهان است باران دیده‌ام همدم شبم یارِ آن‌چنان است جان می‌لرزد که ای‌وای اگر دلم دیگر برنگردد ماهم به زیر خاک و دلم در این ظلمت زمان است......

تنهای تنهای تنهایی، مظلوم مظلوم مظلومی بی‌یار بی‌یار بی‌یاری، خوزستان! خوزستان! خوزستان! بی‌دردا خوابیدن، خوابیدن؛ نامردا خوابیدن، خوابیدن اما تو بیدارِ بیداری، خوزستان! خوزستان! خوزستان!......

بیش مکن همچنان، خانه درآ همچنین ای ز تو روشن شده صحن و سرا همچنین! بادهٔ جان خورده‌ای، دل ز جهان برده‌ای خشم چرا کرده‌ای؟ چیست؟ چرا همچنین؟......

برگذری، درنگری، جز دل خوبان نبری سر مکش ای دل که از او هر چه کُنی، جان نبری تا نشوی خاک درش، در نگشاید به رضا تا نکشی خار غمش، گل ز گلستان نبری......

بگذار که بر شاخهٔ این صبح دلاویز بنشینم و از عشق سرودی بسرایم آنگاه به صد شوق چو مرغان سبک‌بال پرگیرم از این بام و به‌سوی تو بیایم ...

دستُم منِ دست دودر شُوِ مه زیدیم ودر رهدیم منِ خرمن گل تی‌یک نشینیم تا سحر... ...

آتش عشق تو در جان خوش‌تر است جان ز عشقت آتش‌افشان خوش‌تر است هر که خورد از جام عشقت قطره‌ای تا قیامت مست و حیران خوش‌تر است......

قحطی برای پرنده اگر دانه می‌شود روزی پدر صاحب یک خانه می‌شود دقت کن این قافله هر بار عازم است برخورد دزدها چه صمیمانه می‌شود!... ...

آیینه‌وار با تو اقرار پشت اقرار تو مثل سنگ اما انکار پشت انکار تو دور می‌شوی من وعده‌به‌وعده نزدیک منزل‌به‌منزل اما دیوار پشت دیوار......

آیینه‌وار با تو اقرار پشت اقرار تو مثل سنگ اما انکار پشت انکار تو دور می‌شوی من وعده‌به‌وعده نزدیک منزل‌به‌منزل اما دیوار پشت دیوار......

آهای مسافرای عید نوروز! ای شهری که می‌بینیدو، کاشونَه خیلی خلاصه بِرِدو بگم که عجایبِ هف‌گانِه‌مو پنهونَه...

«الا یا ایهاالساقی! ادر کاساً و ناوِل» لر! گئنه بایرام گلیب، گئتدی، اور‌ک‌ده قالدی نیسگیل‌لر هجوم ائتدی ائوه هر دورد طرفدن لشکرِ اعدا! تهاجم‌دن ده چوْخ ووردو خسارت بو تناول‌لر......

تِه‌چومان تا مِه‌چومانا وَکفته بَمَردم، ناخبر مِه‌ناف دکفته مگر تِه‌مار تَرَه انجیل بزاسته؟ بی‌صاحاب مِه‌داهانا آو جکفته!... ...

نَمدانیم چو کنیم، هرجا مِریمان، دل‌مان وا نَمِشَد دل به هرکس که مبندیم، باهامان تا نَمِشد کارمان بس گرَه خوردَس، دیَه هیش وا نَمِشَد بخت‌مان همچَه دَه خوابَس، دیَه هیش پا نمشد......

قالی سَرنیشتی، کوبِ تِری ره یاد دار اَمسالِ سیری، پارِوَشنی ره یاد دار اسب زین سِوار، دوش چپی ره یاد دار چَکمه دَکردی، لینگِ تَلی ره یاد دار...

بنده یه‌تا کاسب‌کار عادی‌ام مِرزا حسین احمدآبادی‌ام زنگ زدم از تیلیفون راه دور خدمت آقای رییس‌جمهور......

پیروزا حسن، پِسِر همساده‌مون تیلیفون زِد، تیلیفون به خونه‌مون شانس آوردم که تَکا و تَنا بودم پا پاکردنی شوید، نعنا بودم......

شب در طلسم، پنجره وامانده بود و من بغضی میان حنجره جا مانده بود و من......