آخرین غزل رومی

برگذری، درنگری، جز دل خوبان نبری سر مکش ای دل که از او هر چه کُنی، جان نبری تا نشوی خاک درش، در نگشاید به رضا تا نکشی خار غمش، گل ز گلستان نبری......

بگذار که بر شاخهٔ این صبح دلاویز بنشینم و از عشق سرودی بسرایم آنگاه به صد شوق چو مرغان سبک‌بال پرگیرم از این بام و به‌سوی تو بیایم ...

دستُم منِ دست دودر شُوِ مه زیدیم ودر رهدیم منِ خرمن گل تی‌یک نشینیم تا سحر... ...

آتش عشق تو در جان خوش‌تر است جان ز عشقت آتش‌افشان خوش‌تر است هر که خورد از جام عشقت قطره‌ای تا قیامت مست و حیران خوش‌تر است......

قحطی برای پرنده اگر دانه می‌شود روزی پدر صاحب یک خانه می‌شود دقت کن این قافله هر بار عازم است برخورد دزدها چه صمیمانه می‌شود!... ...

آیینه‌وار با تو اقرار پشت اقرار تو مثل سنگ اما انکار پشت انکار تو دور می‌شوی من وعده‌به‌وعده نزدیک منزل‌به‌منزل اما دیوار پشت دیوار......

آهای مسافرای عید نوروز! ای شهری که می‌بینیدو، کاشونَه خیلی خلاصه بِرِدو بگم که عجایبِ هف‌گانِه‌مو پنهونَه...

«الا یا ایهاالساقی! ادر کاساً و ناوِل» لر! گئنه بایرام گلیب، گئتدی، اور‌ک‌ده قالدی نیسگیل‌لر هجوم ائتدی ائوه هر دورد طرفدن لشکرِ اعدا! تهاجم‌دن ده چوْخ ووردو خسارت بو تناول‌لر......

تِه‌چومان تا مِه‌چومانا وَکفته بَمَردم، ناخبر مِه‌ناف دکفته مگر تِه‌مار تَرَه انجیل بزاسته؟ بی‌صاحاب مِه‌داهانا آو جکفته!... ...