خدمت آقای رییس‌جمهوری

پیروزا حسن، پِسِر همساده‌مون تیلیفون زِد، تیلیفون به خونه‌مون شانس آوردم که تَکا و تَنا بودم پا پاکردنی شوید، نعنا بودم......

شب در طلسم، پنجره وامانده بود و من بغضی میان حنجره جا مانده بود و من......