HV15

عجب روزگاری شده. همه داریم با این "هاگیرواگیر" زندگی میکنیم و جلو میریم.حالا دیگه یواش یواش هر کاری میکنیم و هرچی میگیم یک رگه ای از نوستالژی هم به خودش میگیره. مثلا غذا خوردن چیه. یه چیزی میخوریم و وسطش یادمون میوفته که مثلا این غذا رو با فلانی هم خورده ایم و چه حالی داد. حالا فلانی کیه ، مثلا پسردایی یا دختر عمه مان که یک محله آنطرفتر هستش و به خاطر این شرایط مدتهاست که ندیدیمش.خلاصه که بد روزگاری شده. توی این هاگیر واگیر همراه هم باشیمببینیم چی میشه.