شمارۀ 31 - غزلی از محمود اکرامی‌فر

ما ریختیم این زندگی را پای نام و نان

هرکس بهای عشق را سنگین بپردازد

در زندگی کمتر به آن و این بپردازد

تاوان بی تدبیری سلطان محمد را

آخر چرا سلطان جلال‌الدین بپردازد؟

اسب سیاست خرج و برج خویش را دارد

هرکس که می چسبد به قاچ زین، بپردازد

ما ریختیم این زندگی را پای نام و نان

خرج و خراجش را نباید دین بپردازد!

فرهاد عشقش کوه کندن بود و تاوانش

در طول تاریخ از چه رو شیرین بپردازد؟

تاوان تهمت های بیش از ده برادر را

ظلم است اگر هر روز بنیامین بپردازد

وقت است دنیا از خدا قدری بیاموزد

سهم مرا بی تهمت و توهین بپردازد