نظم گمشده_ طرحواره خود انضباطی ناکافی در اینه چشم موریسون

بیا بریم سراغ یکی از اون طرحواره‌هایی که خیلی‌وقت‌ها با «من اینجام که خوش بگذرونم!» قاطی می‌شه،

اما زیرش پر از آشفتگی، بی‌نظمی، فرار از تعهد، و حس عمیقِ ناتوانی برای ساختن یه زندگی پایدار خوابیده…

اگر:

هی برای شروع کاری انگیزه داری ولی وسطش ولش می‌کنی…

با کوچک‌ترین سختی جا می‌زنی…

یا هیچ‌وقت نمی‌تونی خودتو برای یه برنامه‌ منظم متعهد نگه‌داری…

احتمالش خیلی زیاده که درگیر این طرحواره باشی

ویژگی‌های این طرحواره:

• فرار از هر چیزی که درد، تأخیر یا محدودیت داره
• توان پایین برای مدیریت احساسات، مثل خشم یا بی‌حوصلگی
• بی‌نظمی مزمن، بی‌برنامگی و بی‌ثباتی در تعهدات
• ناتوانی در رسیدن به اهداف بلندمدت
• پرخاشگری لحظه‌ای یا تصمیم‌گیری‌های هیجانی
• اهمال‌کاری افراطی و لذت‌گرایی بی‌مرز

در ظاهر، شاید بگی “من آدم آزادی‌ام”، ولی این آزادی اگه بی‌مرز باشه، خیلی وقتا می‌تونه به شکل مخرب خودش رو نشون بده—تو رابطه، شغل، یا حتی حال درونی‌ت.

ریشه‌های شکل‌گیری

این طرحواره معمولاً در بچه‌هایی شکل می‌گیره که:

۱. مرز و ساختار کافی نداشتن

همه‌چیز براشون آزاد و بی‌قانون بوده؛ کسی نبوده که با قاطعیت، ولی با مهربونی، براشون چارچوب بذاره.

۲. بیش از حد لوس یا آسوده رشد کردن

به هر خواسته‌ای به‌سرعت پاسخ داده شده؛ بدون اینکه یاد بگیره گاهی لازمه صبر کنه یا تلاش کنه.

۳. الگوی رفتاری بالغ نداشتن

والدینی که خودشون کنترل هیجان یا انضباط نداشتن، هیچ‌وقت یادش ندادن چطور با سختی، خشم یا بی‌حوصلگی سالم کنار بیاد.

۴. اجتناب از درد به‌عنوان «اصل زندگی» یاد گرفته

وقتی درد یا محدودیت همیشه سرکوب شده یا سریع ازش فرار شده، ذهن کودک یاد می‌گیره: “اگه چیزی اذیتم کرد، ولش کن.”

راهکارهای ترمیم طرحواره خودانضباطی ناکافی

1. تشخیص نقطه‌های ضعف شخصی

2. ایجاد ساختار با پاداش

3. تمرین تأخیر در ارضا

4. تقویت قدرت انتخاب

5. یادگیری مدیریت احساسات

6. استفاده از فایل‌های خودهیپنوتیزم