«خدایا! در هنگام شهادت، در هنگام رفتن و از دنیایِ زشتیها بریدن، در هنگام دل کندنْ از این بودنها، یادم باش.
خدایا! در این شبِ تنهایی با تو میگویم با تو که تنهاییهایم را پُر، دردم را درمان و هر نبودنی را با بودنی پُر میکنی، با بودنی که بهترینِ بودنهاست.»
گرافیست: زهرا پناهی | تنظیم صدا: روحالله دهنوی
اولین نفر کامنت بزار
به دستگاه بازرسی الکترونیک رسید. دستگاه هشدارِ ...
سهم ما، دختران این جزیره، چیزی جز حنجرهای پر ا...
یکی از مادرانی که دوران سخت، غمبار و محنتانگیز...
خانم «ملوک محمدعلی» را علم و س...
چشمش افتاد به نفربری که نزدیک میشد. به حبیب گف...
دلش میخواست امروز به ...
«رزان أشرف ألنجار» کانت أصغر ...
فقط داغ فاطمه (س) آن ق...
Razan A...
تمامی حقوق این وبسایت متعلق به شنوتو است