استاد چند نکته اول این که ادمی هرچه اثر پذیر تر باشد، لذت را با عمق و وسعتی بیشتر می‌برد. آیا اگر ادمی اثر پذیرتر باشد عایدی او از درد و رنج هم عمق و وسعت بیشتری خواهد داشت؟ از این جهت که هستی رنج و لذتی توامان هست. دوم اینکه چگونه میتوان بر میزان حساسیت نسبت به هستی افزود؟ و اخر اینکه میتوان گفت چون لذت نسبت مستقیمی با لطافت و حساسیت دارد، امری‌ مرتبط با زنانگی است؟ و لذا زنان که به قول شریف شما هستی را با ظرافت و لطافت بیشتری ادراک میکنند پس امکان لذت بیشتری برایشان فراهم است؟