اپیزود ۹۳: پیک خلوت راز، غزل شمارهٔ ۴۷۶، بدون آهنگ

اپیزود ۹۳: پیک خلوت راز

غزل شمارهٔ ۴۷۶

نسیمِ صبحِ سعادت بدان نشان که تو دانی

گذر به کوی فلان کن در آن زمان که تو دانی

تو پیک خلوت رازیِّ و دیده بر سر راهت

به مردمی نه به فرمان چنان بِران که تو دانی

بگو که جان عزیزم ز دست رفت خدا را

ز لعل روح فزایش ببخش آن که تو دانی

من این حروف نوشتم چنان که غیر ندانست

تو هم ز روی کرامت چنان بخوان که تو دانی

خیال تیغ تو با ما حدیث تشنه و آب است

اسیر خویش گرفتی، بِکُش چنان که تو دانی

امید در کمر زرکِشت چگونه ببندم

دقیقه‌ای‌ست نگارا در آن میان که تو دانی

یکی‌ست ترکی و تازی در این معامله حافظ

حدیث عشق بیان کن بدان زبان که تو دانی