اپیزود ۹۸: گل‌بانگ پهلوی، غزل شمارهٔ ۴۸۶، بدون آهنگ

اپیزود ۹۸: گل‌بانگ پهلوی

غزل شمارهٔ ۴۸۶

بلبل ز شاخ سرو به گل‌بانگ پهلوی

می‌خواند دوش درس مقامات معنوی

یعنی بیا که آتش موسی نمود گل

تا از درخت نکتۀ توحید بشنوی

مرغان باغ قافیه‌‌ سنجند و بذله‌گوی

تا خواجه مِی خورَد به غزل‌های پهلوی

جمشید جز حکایت جام از جهان نبُرد

زنهار دل مبند بر اسباب دنیوی

این قصّۀ عجب شنو از بخت واژگون

ما را بکشت یار به اَنفاس عیسوی

خوش وقت بوریا و گدایی و خواب امن

کاین عیش نیست درخور اورنگِ خسروی

چشمت به غمزه خانۀ مردم خراب کرد

مخموری‌ات مباد که خوش مست می‌روی

دهقان سال‌خورده چه خوش گفت با پسر

کای نور چشم من به‌جز از کِشته ندروی

ساقی مگر وظیفۀ حافظ زیاده داد،

کاشفته گشت طُرّۀ دستار مولوی