رنج ها و شادی ها ی هشت سال زندگی در اردوگاه

باید عقب نشینی کنید، از 900 نفری که از کانال پرورش ماهی عبور کرده اید فقط شما 12 نفر مانده اید، بازگردید، عراقی ها قیچی تان کرده اند، جانتان را بردارید و برگردید. "

 ای دل تو چه می کنی، حرف حسابت چیست؟ حلقه محاصره تنگ تر می شود، درون گودالی 12 نفر میان رفتن و ماندن تردید نمی کنند که برای جنگیدن آمده اند، ما عقب نشینی نمی کنیم، پس برای چه به جبهه آمده ایم، آمده ایم که بجنگیم، ما می دانیم و حسرت جای پای عقب نشینی مان را بر خاک خواهیم گذاشت و ماندیم تا آخرین گلوله.

این گونه ماندگارتر می شودنقش شرف و غیرت. و خدا از آن بالا می بالد به خویش که بندگانش چنان عاشقانه دوستش دارند که می گذرند از جان و از هرچه که دارند برای رسیدن به معبود. تکلیف را خوب می شناسند و مرز تقدیر و سرنوشت را از هر جغرافیای دیگری نیکوتر می دانند. پس خداوندگار از شر تیرها، محفوظ شان می دارد و در دل نهنگ اسارت، یونس وار آنها را بیشتر و بیشتر با خویش نزدیک تر می سازد.

«اصغر عباسی» یکی از هزاران آزاده ای است که تا آخرین رمق جنگید، بعد خود را تسلیم خواست خدا کرد و اردوگاه موصل ..............