15_زن آینده ( بربلندترین شاخسار بلبلی می خواند)

یکی از شاعرانه‌ترین بخش‌های متن جایی که امر روزمره (آشپزخانه، آب، لکه‌ی لباس) به‌تدریج به رخدادی وجودی و عاشقانه تبدیل می‌شود.

۱. متن نشان می‌دهد که یک رخداد عاشقانه می‌تواند در کاملاً عادی‌ترین فضای روزمره، یعنی آشپزخانه، اتفاق بیفتد.

۲. آب به‌عنوان عنصری زنده و بی‌منطق، استعاره‌ای از عشق است که بی‌اجازه گسترش می‌یابد.

۳. لکه‌ی قرمز نشانه‌ی آغاز وضعیتی بی‌بازگشت و آگاهی از تغییر است.

۴. تلاش برای پاک‌کردن، به بزرگ‌تر شدن لکه می‌انجامد؛ همان‌گونه که مقاومت، عشق را شدیدتر می‌کند.

۵. بدن‌ها ظاهراً بی‌حرکت‌اند، اما درون آن‌ها میدان نیرویی فعال جریان دارد.

۶. عشق در این متن نه انتخاب عقلانی، بلکه حادثه‌ای ناگهانی و نامعقول است.

۷. هر دو نفر، هم مهاجم و هم تسخیرشده، به یک اندازه اسیر عشق‌اند.

۸. این لحظه پایان کودکی و معصومیت است، نه پایان زمان یا زندگی.

۹. انتظار و پاسخ مثبت، معنایی تازه و پرهزینه پیدا می‌کنند.

۱۰. «بله، بله، بله» پذیرش خاموش و بدنیِ عشقی است که دیگر نمی‌توان از آن گریخت.