سونات_زنانه نویسنده و خوانش : علیرضا ایرانمهر داستانی عاشقانه با توصیفات موسیقیایی :) مطمئنم اگر یک پیانو داشتم دنیا رو از نو می ساختم . چون هیچ چیز در دنیا نیست که صدایی نداشته باشد. مثلا فقط صدای سرفه او می تواند مثل یک عکس رادیولوژی شادی یا غم های پنهانش را نشان دهد. کافی است وقتی پنجره ها باز مانده اند به صدایش که آواز می خواند و ظرف ها را می شوید گوش دهم . آن وقت اگر یک پیانو داشتم ، از آن یک والس می ساختم. ساعت 7 صبح او در آپارتمانش که بالای آپارتمان من است دو بار قفل می کند...