هدایت به قلم #بهرام_بیضایی نقل از ماهنامه‌ی #کارنامه، شماره‌ی ۱۳، مهر‌ماه ۱۳۷۹ راوی: #شهرزادفتوحی تنظیم: #مجتبی_میر‌سمیعی امید به این‌که با نوشتن چیزی را عوض کنی یا حتی فقط آیینه‌ای باشی، در تو مرده. این‌جا کسی زبان نوشته‌های تو را نمی‌داند؛ و آن‌ها که در کشورت خط تو را می‌خوانند آیا از حروف الفبا بیشترند؟! ? با خودم عهد کرده‌ام روزی که کیسه‌ام ته کشید، یا محتاج کس دیگری بشوم، به زندگی خودم خاتمه بدهم. یادداشت را می‌بندد: لازم است بگویم چه سطر و چه صفحه‌ای؟? ?شوخی‌کنان نگاهش روی روزنامه‌ها می‌چرخد: هیچ خبری از ایران! و اگر هم بود مثلاً چه بود؟ درنرو؛ حدس بزن! ـ آن یکی می‌گوید: تازگی‌ها روشن‌فکرانی مرده‌اند. هدایت هم‌چنان که می‌رود زیر لب می‌غرّد: در کشور من هیچ روشنفکری نمی‌میرد؛ همه نابود می‌شوند!? ?“هرچه قضاوت آن‌ها درباره من سخت بوده باشد، نمی‌دانند که پیشتر، خودم را سخت‌تر قضاوت کرده‌ام!”? تصویر آخرین روز زندگی #صادق_هدایت پیش از خودکشی در پاریس، به قلم بهرام بیضایی. با خواندن و شنیدن آن، گویی در آخرین ساعت‌های زندگی هدایت همراه او بوده‌ای. با یادآوری نوشته‌های خودِ صادق هدایت و حضور شخصیت‌های آثارش. اگر سبکِ کارهای بیضایی را دوست‌دارید و با نوشته‌های هدایت آشنایید، آن را بخوانید و بشنوید. http://ensani.ir/file/download/article/20120614183903-7101-43.pdf https://t.me/ShahrzadArtandLife/2144 https://soundcloud.com/shahrzadstoryteller/sets/k379c4plfhfc @ShahrzadArtandLife