اگر رفیق شفیقی درست‌پیمان باش ۲۷۳

«««««🍷می‌بهـا»»»»»

غزل نمره ۲۷۳

مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن

اگر رفیـ/ق شفيقی/ درستُ پیـ/مان باش

حريف (حجره) خانه و گرمابه و گلستان باش

شکنج زلف پريشان به دست باد مده

مگو که خاطر عشاق گو پريشان باش

گرت هواست که با خضر همنشين باشی

نهان ز چشم سکندر چو آب حيوان باش

زبور عشق نوازی نه کار هر مرغی‌ست

بيا و نوگل اين بلبل غزل‌خوان باش

طريق خدمت و آيين بندگی‌کردن

خدای را که رها کن به ما و سلطان باش

دگر به صيد حرم تيغ برمکش زنهار

و از آنچه با دل ما کرده‌ای پشيمان باش

تو شمع انجمنی يک‌زبان و يک‌دل شو

خيال و کوشش پروانه بين و خندان باش

کمال دلبری و حسن در نظربازی‌ست

به شيوه‌ی نظر از نادران دوران باش

خموش حافظ و از جور يار ناله مکن

تو را که گفت که در روی خوب حيران باش؟