دست راست من درست قبل از عمل جراحی مادرم شکست؛ اما این اتفاق بهانهای برای توقف نشد. در این قسمتِ شخصی، از تجربهی ورزش کردن با دست شکسته میگویم و درسی که ورزش دربارهی «تدریج» و «ممارست» به من داد. اینکه چطور ورزش فقط عضله نمیسازد، بلکه ذهن ما را برای تابآوری در برابر طوفانهای زندگی و تمامکردنِ کارهای ناتمام تربیت میکند.
آیا ورزش فقط ابزاری برای تقویت تن ماست؟ تجربۀ من نشان داد که ورزش کردن بر روح ما و مدل فکری ما اثر میگذارد. به طوری که شیوه ورزش کردن ما میتونه حتی روش مواجهه ما با مسئلههای زندگی رو هم تحت تاثیر قرار بدهدراین قسمت از پادکست جانُتن دربارۀ همین تأثیر حرف زدم و از تجربۀ خودم گفتم، از تغییر کردن مدل حل مسئله و مواجهه با زندگی به کمک ورزش.
پادکست جانُتن (جان و تن) روایتیست در ستایش زندگی در تن؛ اثری از حسامالدین مطهری داستاننویس و مربی ورزشی
اولین نفر کامنت بزار
چرا ورزش برای بسیاری از ما، بهویژه اهالی فرهنگ...
آخرین باری که واقعاً احساس کردید «در بدنتان» ه...
تکنولوژی با زندگی ما چه کرد؟ از خاطرهی خرید کت...
همهی ما قصهای داریم، حتی شروع ورزش کردن ما هم...
تمامی حقوق این وبسایت متعلق به شنوتو است