هوشنگ ابتهاج | زمان میان من و او جدایی افکنده‌ست

▨ شعر: زمان میان من و او جدایی افکنده‌ست

▨ شاعر: هوشنگ ابتهاج

▨ با صدای: هوشنگ ابتهاج

▨ پالایش و تنظیم: شهروز

ــــــــــــــــــــ

زمان میان من و او جدایی افکنده‌ست

من ایستاده در اکنون و او در آینده‌ست

چه مایه گشتم و آینده حال گشت و گذشت

هنوز در پی آینده، حال گردنده‌ست

به هر قدم قدَری گفتم از زمان کَندم

کنون چو می‌نگرم او ز عمر من کَنده‌ست

به آرزو نرسیدیم و دیر دانستیم

که راه دورتر از عمرِ آرزومندست

تو آن زمان به سرم سایه خواهی افکندن

که پیشِ پای تو، ترکیب من پراکنده‌ست

به شاهراه طلب، بیم نامرادی نیست

زهی امید که تا عشق هست پاینده‌ست

ز دورباشِ حوادث دلم ز راه نرفت

بیا که با تو هنوزم هزار پیوندست

به جان سایه که میرنده نیست آتش عشق

مبین به کشته‌ی عاشق، که عاشقی زنده‌ست

▨

هوشنگ ابتهاج (متخلص به هـ. ا. سایه)

تهران، خرداد ۱۳۸۵