09 اپیزود نهم - گفتگو با کیست

در اپیزود نهم می‌شنوید: 

تحلیلی بر رمان مرسیه و کامیه؛

اثری از ساموئل بکت

● https://t.me/anatomijahan

پادکست آناتومی جهان در داستان

اپیزود نهم

در این اپیزود صحبت از مرسیه و کامیه‌ست اما با این موخره اندکی به استقبال مرفی رفتیم...

«من تنها بخشی از گذشته هستم!»

شخصیت‌های این مدت گوشه‌های ذهنم را مدام قلقلک می‌دهند. این اواخر ایوان ایلیچ و این چند روز مرفی که داستان‌ها نشانی‌شان را می‌دهند تا شخصیت‌های حقیقی بیرون از فیلم و داستان و خواب و خیال. به وجه مشترکی بین این همه رسیده‌ام که هنوز شک دارم تنها زاییده‌ی ذهن خودم هست در نگاه به اطرافیان یا می‌تواند کمی از این بیشتر باشد! البته به جز مرفی. چون گذشته‌ و خانواده‌ای ندارد. خانواده دقیقا کنار همین کلمه می‌نشیند؛ گذشته. ما کتاب می‌خوانیم، وارد دگرفضا و دگرزمان و حتی دگرشخصیت‌ها می‌شویم. زمان‌هایی خانواده و گذشته‌مان را به حافظه می‌سپریم، می‌خواهیم روی دیگر زندگی شخصی‌مان را ببینیم، کوشش می‌کنیم شخصی شویم. بعد از سال‌ها به هر آدمی که خیره می‌شوم گذشته‌ی غیرشخصی، چهره‌اش را برایم می‌سازد. ما در نهایت نه کتاب‌های خوانده و فیلم‌های دیده و افکار درهم‌تنیده‌مان که پدر و‌ مادرهایمان می‌شویم. کم‌تر از نیمی از روز پدر، کم‌تر از نیمی مادر و فقط دقایقی شخص خودمان هستیم، اگر به طور کامل زیر خروارها خیال دیگران مدفون نشده باشد. 

عقل معاش ما را وادار به رفتارهایی مثل پدر و مادرهایمان م