غزل و تعبیر شماره 233 - غزل شماره 233

غزل شماره 233: دست از طلب ندارم تا کام من برآيد يا تن رسد به جانان يا جان ز تن برآيد بگشای تربتم را بعد از وفات و بنگر کز آتش درونم دود از کفن برآيد بنمای رخ که خلقی واله شوند و حيران بگشای لب که فرياد از مرد و زن برآيد جان بر لب است و حسرت در دل که از لبانش نگرفته هيچ کامی جان از بدن برآيد از حسرت دهانش آمد به تنگ جانم خود کام تنگدستان کی زان دهن برآيد گويند ذکر خيرش در خيل عشقبازان هر جا که نام حافظ در انجمن برآيد تعبیر غزل 233: برای دستیابی به مراد دل و رسیدن به وصال یار باید همت عالی داشته و با اراده قوی قدم در میدان بگذارید. تنبلی و سهل انگاری شما را به کامیابی نخواهد رساند. از اشتباهات و شکست هایی که تاکنون داشته اید درس عبرت گرفته و از تجربه آن ها استفاده کنید. سخت کوشی از ویژگی های شماست به طوری که تا به هدف نرسید دست بردار نیستید. با یاد خدا و کمک به خلق خدا زندگی خوبی خواهید داشت و به شهرت می رسید، به زودی ملاقات خوب و پرثمری رخ می دهد.