غزل و تعبیر شماره 210 - غزل شماره 210

غزل شماره 210: دوش در حلقه ما قصه گيسوی تو بود تا دل شب سخن از سلسله موی تو بود دل که از ناوک مژگان تو در خون می‌گشت باز مشتاق کمانخانه ابروی تو بود هم عفاالله صبا کز تو پيامی می‌داد ور نه در کس نرسيديم که از کوی تو بود عالم از شور و شر عشق خبر هيچ نداشت فتنه انگيز جهان غمزه جادوی تو بود من سرگشته هم از اهل سلامت بودم دام راهم شکن طره هندوی تو بود بگشا بند قبا تا بگشايد دل من که گشادی که مرا بود ز پهلوی تو بود به وفای تو که بر تربت حافظ بگذر کز جهان می‌شد و در آرزوی روی تو بود تعبیر غزل 210: خصلت های خوب اخلاقی شما باعث شده اطرافیان از مصاحبت با شما لذت ببرند و دوستان زیادی داشته باشید. از دروغ پرهیز و سعی کنید با صداقت و راستی رفتار کنید. مراقب باشید که موفقیت های این روزها باعث غرور شما نشود که در این صورت عاقبت خوبی برای شما نخواهد داشت. حوصله به خرج دهید. نیتی در دل دارید که با توکل به خداوند و تلاش، عملی خواهد شد، خبرهای خوبی از مسافرتان دریافت می کنید. ایمان راسخ و اراده دو کلید موفقیت و رسیدن به اهداف است که شما از این دو ویژگی خوب برخوردار هستید.