غزل و تعبیر شماره 208 - غزل شماره 208

غزل شماره 208: خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود گر تو بيداد کنی شرط مروت نبود ما جفا از تو نديديم و تو خود نپسندی آن چه در مذهب ارباب طريقت نبود خيره آن ديده که آبش نبرد گريه عشق تيره آن دل که در او شمع محبت نبود دولت از مرغ همايون طلب و سايه او زان که با زاغ و زغن شهپر دولت نبود گر مدد خواستم از پير مغان عيب مکن شيخ ما گفت که در صومعه همت نبود چون طهارت نبود کعبه و بتخانه يکيست نبود خير در آن خانه که عصمت نبود حافظا علم و ادب ورز که در مجلس شاه هر که را نيست ادب لايق صحبت نبود تعبیر غزل 208: هر دردی درمانی دارد، از افراد دو رو دوری کنید و به ظاهر افراد اعتماد نکنید. با ایمان به خداوند و همت عالی می توانید بر سختی ها غلبه کرده و موفق شوید. اگرچه ممکن است ظاهر مغروری داشته باشید اما در باطن اینگونه نیستید. از خداوند روحیه قوی بخواهید و تنها به او تکیه کنید نه به خلق خدا. به کسی ظلم نکنید که قلبتان تیره می شود.