غزل و تعبیر شماره 202 - غزل شماره 202

غزل شماره 202: بود آيا که در ميکده‌ها بگشايند گره از کار فروبسته ما بگشايند اگر از بهر دل زاهد خودبين بستند دل قوی دار که از بهر خدا بگشايند به صفای دل رندان صبوحی زدگان بس در بسته به مفتاح دعا بگشايند نامه تعزيت دختر رز بنويسيد تا همه مغبچگان زلف دوتا بگشايند گيسوی چنگ ببريد به مرگ می ناب تا حريفان همه خون از مژه‌ها بگشايند در ميخانه ببستند خدايا مپسند که در خانه تزوير و ريا بگشايند حافظ اين خرقه که داری تو ببينی فردا که چه زنار ز زيرش به دغا بگشايند تعبیر غزل 202: اگرچه سختی های زیادی را تحمل می کنید و غم و اندوه زیادی دارید اما ناامیدی از درگاه خداوند نتیجه خوبی برای شما ندارد، مطمئن باشید با امید به پروردگار و صبوری، به زودی سختی های می گذرند و آسانی برای شما فرا خواهد رسید. برای رسیدن به آرامش بهتر است به سوی خداوند بروید و به درگاهش دعا و نیایش کنید تا باعث جلای قلب و آرامش دل شما شود. مشکلات با دقت، سرعت و توکل حل خواهد شد.