غزل و تعبیر شماره 173 - تعبیر شماره 173

غزل شماره 173: در نمازم خم ابروی تو با ياد آمد حالتی رفت که محراب به فرياد آمد از من اکنون طمع صبر و دل و هوش مدار کان تحمل که تو ديدی همه بر باد آمد باده صافی شد و مرغان چمن مست شدند موسم عاشقی و کار به بنياد آمد بوی بهبود ز اوضاع جهان می‌شنوم شادی آورد گل و باد صبا شاد آمد ای عروس هنر از بخت شکايت منما حجله حسن بيارای که داماد آمد دلفريبان نباتی همه زيور بستند دلبر ماست که با حسن خداداد آمد زير بارند درختان که تعلق دارند ای خوشا سرو که از بار غم آزاد آمد مطرب از گفته حافظ غزلی نغز بخوان تا بگويم که ز عهد طربم ياد آمد تعبیر غزل 173: دلی پاک و باطنی روشن دارید، موفقیت هایی که تاکنون به دست آورده اید به خاطر همین خصلت های نیکوی شماست. مدتی است صبوری می کنید و به زودی نتیجه صبر و تیزبینی خود را خواهید دید. تغییرات مالی و معنوی در راه است و در مسیر کمال روحی قدم خواهید گذاشت. هدف و نیتی در دل دارید که بسیار خوب است و لازم است برای رسیدن به آن آماده شوید. به خداوند یکتا توکل کنید. نذر خود را ادا کنید و به خانواده به خصوص همسرتان توجه بیشتری داشته باشید.