غزل و تعبیر شماره 54 - غزل شماره 54

غزل شماره 54: ز گريه مردم چشمم نشسته در خون است ببين که در طلبت حال مردمان چون است به ياد لعل تو و چشم مست ميگونت ز جام غم می لعلی که می‌خورم خون است ز مشرق سر کو آفتاب طلعت تو اگر طلوع کند طالعم همايون است حکايت لب شيرين کلام فرهاد است شکنج طره ليلی مقام مجنون است دلم بجو که قدت همچو سرو دلجوی است سخن بگو که کلامت لطيف و موزون است ز دور باده به جان راحتی رسان ساقی که رنج خاطرم از جور دور گردون است از آن دمی که ز چشمم برفت رود عزيز کنار دامن من همچو رود جيحون است چگونه شاد شود اندرون غمگينم به اختيار که از اختيار بيرون است ز بيخودی طلب يار می‌کند حافظ چو مفلسی که طلبکار گنج قارون است تعبیر غزل 54: به زودی رخدادهای خوب اتفاق می افتد و بخت و اقبال به شما روی می آورد. به شکرانه این سعادت، مشکلات و سختی های گذشته را فراموش کرده و خود را با خوشی های روزگار همراه سازید. زیباتر سخن بگویید و با عالم و آدم آشتی کنید. تصمیم جدیدی گرفته اید، اگر این کار را دوست دارید، انجام دهید زیرا سود خوبی برای شما خواهد داشت و از انجام آن پشیمان نخواهید شد.