غزل و تعبیر شماره 51 - غزل شماره 51

غزل شماره 51: لعل سيراب به خون تشنه لب يار من است وز پی ديدن او دادن جان کار من است شرم از آن چشم سيه بادش و مژگان دراز هر که دل بردن او ديد و در انکار من است ساروان رخت به دروازه مبر کان سر کو شاهراهيست که منزلگه دلدار من است بنده طالع خويشم که در اين قحط وفا عشق آن لولی سرمست خريدار من است طبله عطر گل و زلف عبيرافشانش فيض يک شمه ز بوی خوش عطار من است باغبان همچو نسيمم ز در خويش مران کب گلزار تو از اشک چو گلنار من است شربت قند و گلاب از لب يارم فرمود نرگس او که طبيب دل بيمار من است آن که در طرز غزل نکته به حافظ آموخت يار شيرين سخن نادره گفتار من است تعبیر غزل 51: مژده باد که به زودی به مقصود و وصال یار خواهید رسید. نگران و هراسان نباشید. به تلاش خود ادامه داده و با اراده به سمت اهداف خود حرکت کنید تا پیروزی را در آغوش بگیرید. به یاد دوستان و یاران صدیق و شفیق باشید و آن ها را از خود دور نکنید. اگرچه برخی افراد بد دل و نادان سعی می کنند سنگ سر راه شما بیندازند اما هیچ ترسی به دل راه ندهید که در این کار موفق نخواهند بود. به درگاه خداوند متعال دعا کنید و یاری بطلبید. به زودی رحمت و لطف ایزد منان شامل حال شما گشته و روزگارتان بهاری می شود. ازدواج موفقی خواهید داشت و همای خوشبختی روی شانه تان خواهد نشست.