غزل و تعبیر شماره 48 - غزل شماره 48

غزل شماره 48: صوفی از پرتو می راز نهانی دانست گوهر هر کس از اين لعل توانی دانست قدر مجموعه گل مرغ سحر داند و بس که نه هر کو ورقی خواند معانی دانست عرضه کردم دو جهان بر دل کارافتاده بجز از عشق تو باقی همه فانی دانست آن شد اکنون که ز ابنای عوام انديشم محتسب نيز در اين عيش نهانی دانست دلبر آسايش ما مصلحت وقت نديد ور نه از جانب ما دل نگرانی دانست سنگ و گل را کند از يمن نظر لعل و عقيق هر که قدر نفس باد يمانی دانست ای که از دفتر عقل آيت عشق آموزی ترسم اين نکته به تحقيق ندانی دانست می بياور که ننازد به گل باغ جهان هر که غارتگری باد خزانی دانست حافظ اين گوهر منظوم که از طبع انگيخت ز اثر تربيت آصف ثانی دانست تعبیر غزل 48: خواستنی ها را فقط از خدا بخواهید و دست به دامان بندگان او نشوید که تنها خدای متعال قادر مطلق است. به زودی به مراد دلتان خواهید رسید اما در این راه مراقب باشید که از یاد خداوند غافل نشوید و تنها به او توکل کنید، برای رسیدن به پیروزی از دو کلید اصلی عقل و ایمان بهره بگیرید. ترس و تردید را کنار گذاشته و با اراده فولادین و عزمی راسخ برای رسیدن به اهداف تان تلاش کنید.