مولانا بر شهوت پرستی آثار ناخوشایند بسیاری مترتب می داند. او مکـر می گوید کـه فـرو رفتن در شهوات موجـب استقرار اوصـاف حـيـوانی در ما می شـود و ما را از انسان بودنمان دور می کنـد و درونمان را بـه صـورت حیوانات مختلف در می آورد. او می گوید شهوت در ابتدا در ما مورچه ای بیش نیست ، اما اگر ایـن مـور را نکشی ، تبدیل به ماری می شود و اگر این مار را نیز از میان برنداری ، تبدیل به اژدهایی می شود که دیگر نمی توان بر آن غلبه یافت