نامه پنجم : نامه‌ای به سینما

نامه پنجم را به سینما می‌نویسم تا در کنار شما و در یادآوری خاطرات شیرین و گاهی فراموش نشدنی آن، کوششی کوچک کرده باشم برای آنکه این لذت جاودان را گرامی بدارم.حقیقت آن است که ما احتمالا فراموش کرده‌ایم اولین فیلمی را که دیده‌ایم، اولین باری را که به سینما رفته‌ایم یا اولین فیلمی که با دیدن آن لبخند زدیم چه بوده‌اند، پس چند دقیقه از روزمان را به آن فکر کنیم تا شاید قدر آن را بیشتر بدانیم.در این نامه ارجاعات و آهنگ‌هایی از سینمای چاپلین، کوبریک، سرجیو لئونه، فیلم سینما پارادیزو و البته تکه‌هایی از سینمای ایران را میشنویم.امیدوارم از شنیدن این قسمت لذت ببرید.