نامه چهارم : نامه‌ای به استخوان، نامه‌ای به زخم

هیچ چیز عادی نیست، هیچ چیز در حالتی شبیه و یا نزدیک به عادی و معمولی بودن هم نیست.اما زندگی اینجا در جریان است و مردم استخوان لای زخم‌های خود می‌کنند.درد و رنج، جایی صبر انسان را به حد خود می‌رسانند.پس آنجا باید برای مشکلاتمان چاره‌ای بجوییم و آنها را برای همیشه پشت سر بگذاریم.این قسمت از ناویژه را به آنانی تقدیم می‌کنم، که رفتند تا ما یادمان بماند استخوانی در زخمهایمان جا مانده است.لینک ویدیو روح هامبورگ :https://youtu.be/Qpu-zqDbnN0?si=HSmC2DQfKBEPExOIموسیقی‎‌های این قسمت :Bob Aziz by Armand AmarDark Horizon by Universfield