پادکست بیگناه

نیمکت تو ایستگاه داغ بود اون شب چله زمستونی؛ سفید سرد بودا؛ سیلی میزد سوز تو صورتمون؛ از بی ماشینی برف کفن پوش کرده بود تن چهارراهو؛ با نوک انگشتش کف دستم کروکی میکشید عشقُ آروم؛ وسط نگام نکردناش گفت:...

مرگ؛ تعبیر شده به رفتن عزیز ترین دارایی هر فرد؛ به اصطلاح رفتن "جان" از بدن. اگر چیزی را، کسی را؛ از جان دوست تَرَش بداری...رفتنش؛ عینیت مرگ است. ...