صادق چوبک؛ از رئالیست افراطی تا داستان نویسی مدرن

در این قسمت از پادکست «زادگاه من» مروری كوتاه بر زندگی صادق چوبك نویسنده و از پیشگامان داستان نویسی ایران دارد، بشنوید.

صادق چوبك، زاده‌ی ۱۴ تیر ۱۲۹۵ و درگذشته ی ۱۳ تیر ۱۳۷۷، نویسنده‌ای ایرانی بود. چوبك در بوشهر به دنیا آمد. او در بوشهر و شیراز درس خواند و دوره‌ی كالج آمریكایی تهران را نیز گذراند. چوبك در سال ۱۳۱۶ به استخدام وزارت فرهنگ درآمد. اولین مجموعه داستان او با نام «خیمه شب بازی» در سال ۱۳۲۴ منتشر شد. سیاهی‌ها و زشتی‌های جامعه در آثار او با زبانی ساده، به روشنی ترسیم شده است. چوبك را به همراه صادق هدایت و بزرگ علوی، پدران داستان نویسی نوین ایرانی می‌دانند.

چراغ آخر، روز اول قبر، خیمه‌شب‌بازی، انتری كه لوطیش مرده بود، تنگسیر، سنگ صبور برخی از آثار صادق چوبك است.

در آثار چوبك هر شخصیت داستان به زبان خودش، زبان متناسب با فرهنگ و خانواده و سن و سالش سخن می‌گوید؛ كودك، كودكانه می‌اندیشد و كودكانه هم حرف می‌زند، زن زنانه فكر می‌كند و زنانه هم حرف می‌زند و بدین ترتیب هر یك از شخصیت‌ها به بهترین وجه شكل می‌گیرند و شخصیت پردازی موفقی ایجاد می‌شود كه در بستر حوادث داستان، زیبایی و عمق خوشایندی به داستان می‌دهد.