اپیزود پانزدهم: با که گویم، در جهان یک گوش نیست!

استفاده از گوش های زرافه‌ای برای شنیدنِ پیام های دیگران به این معنی است که به محض دریافت پیام یا در جایگاه مرتبط شدن با خود بایستیم و نور آگاهی را بر احساس و نیاز خودمان بتابانیم و یا با آنچه دیگری در لحظه حال تجربه می‌کند ارتباط برقرار کنیم و توجه خود را معطوف او کنیم.

اینکه درهر لحظه می‌خواهیم کدام یک از چهار مدل شنیدن را انتخاب کنیم همواره در دست ماست و هوشیار باشیم که شنیدن با گوش های زرافه‌ای روبه درون(احساس و نیاز خود) یا بیرون( احساس و نیاز دیگری) نسبت به شنیدن با گوش های شغالی ( سرزنشگر ) احتمال تامین شدن نیازهای خودمان و دیگران را به طور مطلوب افزایش و شانس ما را برای برقراری ارتباط بیشتر می‌کند.

منابع :

کتاب «حرف دلت را بزن »، اورن جی سوفر

کتاب « ارتباط بدون خشونت، زبان زندگی»، مارشال روزنبرگ کتاب «خوب گوش نمی‌دهی»، کیت مرفی

کتاب «گوش دادن فعال»، ریچارد فارسان و کارل راجرز

کتاب «فرهنگ تفاهم»، تامس گوردن

کتاب «هنر گمشده گوش دادن»،مایکل پی نیکولز

نویسندگان به ترتیب حروف الفبا: معصومه عباسی و نسرین قنواتی

تدوین اپیزود: مرتضی مشیری خواه

تاریخ انتشار :27 تیر 1403