باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است ۰۳۹

آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است ۰۳۱...

زلفش هزار دل به یکی تار مو ببست ۰۳۰...

ما را ز خیال تو چه پروای شراب است ۰۲۹...

به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست ۰۲۸...

در دیر مغان آمد یارم قدحی در دست ۰۲۷...

زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست ۰۲۶...

شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست ۰۲۵...

خیال روی تو در هر طریق همره ماست ۰۲۳...

چو بشنوی سخن اهل دل مگو که خطاست ۰۲۲...