وقتی قهرمان پروری هدفت شد به صورت طبیعی در طیفی قرار میگیری که اگر از بالادستی زور میشنوی یک جور آن را باید سر پایین دستی خالی کنی. حالا اگر حتی در یک بخش از جامعه حرفت برو ندارد، رئیس نیستی، چارهای نیست، این زورشنوی را یک جور باید برد بالای سر زن و بچه و آنجا آن را تخلیه کرد و بعد میبینی خیلی آهسته و آرام با زور زیستن برایت شده یک عادت. تمام فکر و ذکرت این شده که یک جوری برای خودت تامین قدرت کنی ...
جامعه شناسی خودمانی | اثری از : حسن نراقی | با صدای مهدی اختیاری
صفحه حامی باش جهت حمایت مالی از پادکست
https://instagram.com/HichPodcast
اولین نفر کامنت بزار
تمامی حقوق این وبسایت متعلق به شنوتو است