ساز‏ها را بشناسیم و بشنویم: ویولن

ساز زهی- آرشه‌‌‏ای، کوچک‌‌‏ترین ساز این دسته، که برای نواختن روی شانه چپ قرارمی‌‌‏گیرد و به کمک آرشه‌‌‏ که در دست راست نوازنده است نواخته می‌‌‏شود. بدنه ویولن از قطعات چوب ساخته می‌‌‏شود که به هم چسب زده می‌‌‏شوند. در ساخت ویولن هرگز از میخ برای کنار هم قرار دادن قطعات استفاده نمی‌‌‏شود. داخل ویولن تو خالی است که امکان پیچش صدا را فراهم می‌‌‏کند. سیم‌‌‏های ویولن قبلا از روده گوسفند ساخته می‌‌‏شد. امروز در سیم‌‌‏های بم‌‌‏تر، بر روی روده سیم فلزی نازکی می‌‌‏پیچند و درسیم‌‌‏های زیرترازمفتول فلزی یا نایلون تنها استفاده می‌‌‏شود. سیم‌‌‏های ویولن، اززیرترین تا بم‌‌‏ترین سیم، به این ترتیب کوک می‌‌‏شوند. «می» (سیم اول)، «لا» (سیم دوم)، «ر» (سیم سوم)، «سل» (سیم چهارم) بنابراین اصوات سیم‌‌‏ها نسبت به یکدیگر، به ترتیب فاصله پنجم را تشکیل می‌‌‏دهند. ویولن در خانواده ساز‌‌‏های زهی، صدای سوپرانو دارد. وسعت صدای ویولن قادر است تمام فواصل کروماتیک غربی و فواصل کروماتیک مخصوص موسیقی ایرانی و هرموسیقی دیگر را حاصل کند، به شرط آنکه گوش نوازنده در تشخیص‌‌‏شان استاد باشد. ویولن سازی تکنواز و همنواز است. عضوی مهم، چه در ارکستر‌‌‏های کوچک (دو تا سه نوازنده) و چه در ارکستر‌‌‏های بزرگ (ارکستر سمفونیک) به شمار می‌‌‏رود.